Dysleksja na zajęciach języka angielskiego

Dysleksja jest zaburzeniem przetwarzania języka, o którym mówimy, gdy dziecko ma trudności w nauce pisania i czytania.

Nazwa tego stanu pochodzi od greckich słów „dys” oznaczających trudność, oraz „lexia” - język. Obecne badania sugerują, że dysleksja jest dziedzicznym stanem wynikającym z fizycznej różnicy w mózgu. Przedstawia się w wielu stopniach, od łagodnego do ciężkiego. Dysleksja to nie tylko zaburzenie czytania. Dysleksja może występować we wszystkich obszarach języka, w tym w pisowni, czytaniu, wymowie i innych dyscyplinach związanych, takich jak matematyka.

Dysleksję można zdiagnozować u małych dzieci, ale często diagnozuje się ją dopiero w wieku co najmniej siedmiu lub ośmiu lat. Niektórzy ludzie przez całe życie nie wiedzą, że są dysleksyjni. Uczeń dysleksyjny zazwyczaj:

wykazuje opóźnienie mowy w dzieciństwie (nie rozmawia do trzeciego roku życia)
wykazuje wczesne jąkanie
ma problem z wypowiedzeniem słów zawierających więcej niż jedną sylabę
ma problem z wyrażeniem myśli
ma trudności z rymowaniem
ma problem z minimalnymi parami (na przykład w języku angielskim: l / r, m / n, sh / ch)
rzadko używa interpunkcji
często pomija samogłoski podczas pisania
rzadko używa wielkich liter
ma trudności z nauką wiązania butów
szybko zapomina o poprawnej pisowni
słyszy rzeczy nieco wolniej niż rówieśnicy
ma trudności z zapamiętywaniem sekwencji (takich jak tabliczki mnożenia lub alfabet)
ma trudności z nazywaniem liter lub symboli
ma słabą koncentrację
ma ogromne trudności z kopiowaniem notatek
pomija słowa podczas czytania
myli słowa kierunkowe (na przykład w języku angielskim: before/after, yesterday/tomorrow, above/under)

Istnieje wiele strategii, które nauczyciele mogą zastosować, aby pomóc uczniom z dysleksją. Należy przede wszystkim pamiętać, że dyslektycy uczą się lepiej, robiąc niż czytając, dlatego wszystkie zadania angażujące wiele zmysłów naraz będą dla nich idealne.

Na stronie www.medonet.pl przytoczono następujące motody pracy:

1. Opowiadanie historii widocznej na obrazkach.

2. Dobieranie poszczególnych części do całości.

3. Rysowanie obrazków z pamięci.

4. Wyszukiwanie w tekście tej samej litery.

5. Dobieranie w pary identycznych obrazków.

6. Ukrywanie innych słów znajdujących się w wyrazach, takich jak np. kotwica, słońce, waleń.

7. Gra w scrabble.

8. Gra w domino obrazkowe.

9. Usuwanie z tekstu niepotrzebnych wyrazów.

Niestety, na rynku niewiele jest publikacji, które przygotowane są z myślą o dzieciach dyslektycznych uczących się języka angielskiego.

Wydawnictwo WiR proponuje nam książkę Jowity Wilk "English Dyslexia", która przeznaczona jest dla dzieci w wieku 10-12 lat.

Jowita Wilk jest anglistą i logopedą, pracuje zarówno jako lektor, jak i terapeuta. Od wielu lat zajmuje się nauczaniem języka angielskiego dzieci dyslektycznych. Prowadzi badania naukowe dotyczące wykorzystania terapii neurobiologicznej do nauki języka angielskiego dzieci z problemami w uczeniu się języków obcych.

Ćwiczenia powstały, by wspomóc dzieci dyslektyczne oraz te, które mają trudności w opanowaniu języka obcego. Zadania zostały opracowane tak, aby zaprezentować dziecku w prosty i przejrzysty sposób podstawowe reguły języka, jednocześnie wzmacniając funkcje poznawcze: spostrzeganie wzrokowe i słuchowe, pamięć oraz myślenie przez analogię.

English-Dyslexia służy nie tylko utrwalaniu słownictwa i reguł gramatycznych, ale przede wszystkim pomaga w rozwijaniu umiejętności używania języka obcego. Zeszyt jest przeznaczony dla dzieci w wieku 10-12 lat, ale dzięki uniwersalnemu charakterowi zadań, mogą z niego korzystać zarówno dzieci młodsze, jak i starsze.

Zawiera ona różnorodne ćwiczenia języka angielskiego dla dzieci dyslektycznych. Publikacja ma 80 stron, podzielona jest na 6 rozdziałów:

1. Grammar exercises

2. Reading comprehension

3. Memory training

4. Vocabulary exercises

5. Information analysis

6. Spelling/pronounciation